Van oost naar west

Al een tijdje heb ik in mijn hoofd om naar Bergen te gaan. Tot nu toe kwam het er elke keer niet van, maar nu besluit ik spijkers met koppen te slaan.
Ik zoek vantevoren alles uit, reserveer overnachtingen, trein tickets en maak een planning.
Donderdag avond vertrek ik met de trein. De auto mag lekker thuis blijven; de reis is te lang en over teveel bergen om nu met de auto te willen doen. De trein is makkelijker.
Het eerste gedeelte van de treinreis is het druk en lawaaierig en tot mijn schrik merk ik dat ik nogal wagenziek word. Met zo’n lange reis nog voor de boeg ben ik daar niet echt gelukkig mee. Dit eerste traject is vrij kort en we stoppen in Drammen. Daar heb ik twee uur totdat de trein naar Bergen komt, dus ik besluit Drammen in te gaan. Best een leuk stadje, aan de rivier en met de berghellingen erachter. Ik zie de verlichte ski pistes op de achtergrond. Het centrum is vrij klein, maar wel gezellig.

Het is wel koud en het sneeuwt iets, dus ik ga toch weer terug naar het station en wacht droog en warm in de hal. De trein naar Bergen doet er 7 uur over. Ik vertrek uit Drammen om 12 uur en ben dan om 7 uur in Bergen. De trein is wel luxe. Lekkere stoelen, die een eind naar achteren kunnen kantelen. Elke passagier heeft een setje met een deken, opblaasbaar kussentje, oordopjes en een slaapmaskertje.Het is wel makkelijk dat ik de tickets al heb geboekt. Dat is ten eerste een stuk goedkoper en verder stap ik gewoon de trein in, zoek mijn stoelnummer op en als de conducteur langs komt vraagt ie alleen maar of ik “Noelle” ben, ik bevestig en krijg mijn bonnetje. Ideaal.Ik slaap wel wat in de trein, maar word wel om de haverklap wakker. Ik ben blij als we in Bergen aankomen.

Het is nog donker en vrij koud. Alles is natuurlijk nog dicht, maar daar had ik op geanticipeerd. Ik wandel dus door de stad heen richting de Fløibanen; een kabelspoorweg die de berg Fløien opgaat. Daar is het ook nog doodstil, totdat er langzaam steeds meer kinderen binnendruppelen. Het is een uitje van één van de ‘barnehagen’ (soort kleuterscholen). De barnehagen zijn erg actief in Noorwegen. Ze nemen de kinderen overal mee naar toe en doen van alles met ze. Deze groep gaat dus de berg op. Veel gejengel als de ouders weg gaan, maar zodra ze in de kabelbaan stappen zijn ze het alweer vergeten. We gaan naar boven en krijgen dan geweldige uitzicht over de stad. Al die lichtjes!! We komen boven aan en daar blijf ik wel 10 minuten op het uitkijkpunt staan. Super mooi!

Dan heb ik het koud en het restaurant en kiosk zijn nog dicht, dus ik ga een stukje wandelen om weer warm te worden. Het is jammer dat het nog zo donker is, want het is hier schitterend. Verscheidene meertjes, beekjes, grasvelden en bos. Als ik terug kom bij het uitzichtspunt is het licht aan het worden.

Dan neem ik de kabelbaan weer naar beneden. Ik heb het nu toch wel erg koud, dus ik besluit ergens naar binnen te willen. Ik besluit naar het Aquarium te gaan. Ik heb de bus net gemist, dus ik loop erheen. Het is 20 minuten lopen dus dat kan makkelijk. De stad is nu echt wakker, het verkeer is op gang gekomen, de vismarkt is open en de winkels gaan open. Het heeft een gezellig sfeertje.

Ik bereik het aquarium tegelijk met een groep buitenlanders. Het blijken immigranten en vluchtelingen te zijn die een cursus Noors volgen en nu met de hele cursus een uitje maken naar het Aquarium. De groepleider weet overal wat te vertellen, dus ik luister mee. Het langzame duidelijke Noors is ook voor mij goed te volgen.

Het valt me onmiddelijk op hoe saai en leeg de verblijven van de dieren zijn. Betonnen bassins zonder enige verrijking. Als ik dan de dieren observeer, zie ik ook bijna overal stereotypien. Triest... Sommige aquaria zijn wel een stuk beter, maar vooral de zeehonden, krokodillen en aapjes zitten in kleine en vrij saaie verblijven.

De dierverzorgers zijn wel begaan met de dieren en vertellen er leuk over. Als ik niet zo op het welzijn zou letten en niet de vergelijking met het dolfinarium zou maken, zou het vast heel erg leuk zijn. Nu is het wel aardig, maar totaal niet indrukwekkend.

Terwijl ik mijn tas wat re-organiseer en bijna wil vertrekken, hoor ik opeens ‘heeeee, Noelle!!!’. Compleet verbaasd kijk ik op, want ik verwacht hiet echt niemand die me kent. Het is Liz! Één van de Amerikaanse studenten die ik heb leren kennen op de uni! Wat ontzettend toevallig dat we nu allebei in Bergen zijn en dat we elkaar in zo’n grote stad dan ook nog tegen het lijf lopen! We wisselen telefoon nummers uit en spreken af elkaar ’s avonds weer te ontmoeten.

Ik verlaat het aquarium en loop de stad weer in. Na een klein half uurtje lopen bereik ik de universiteit van Bergen. Schitterend gebouw. Zo zou onze universiteit er ook wel uit mogen zien!nu.

Binnen hebben ze de “natural history collections” en “cultural history collections”. Ik kies voor de eerste. De man achter de kassa verveelt zich duidelijk en bindt snel een gesprek aan. Wel gezellig. Daarna maak ik een rondje door de ‘collections’. Het is een indrukwekkende verzameling en leuk om doorheen te lopen. Daarna loop ik door de botanische tuinen, die in de winter uiterst saai zijn natuurlijk, naar het zeevaart museum. Dat is toch niet helemaal mijn interesse, hoewel het wel leuk is omdat Bergen zo sterk met de zeevaart geassocieerd is. Tegen 3en gaan ze sluiten en ga ik er dus ook uit. Ik loop terug richting het centrum. Ik loop door de winkelstraten en dan richting de bushaltes. Het is wat zoeken tot ik de juiste buslijn heb gevonden, en dan ga ik eerst naar het hostel wat ik geboekt heb. Het ligt wat buiten het centrum op een berghelling. Met de bus is het 20 minuutjes. In het hostel vind ik mijn kamer en plof neer. Al snel ontmoet ik de meiden waarmee ik de kamer deel; twee Noorse meisjes en Aitzpea uit Baskenland. We babbelen wat en dan slaap ik even een uurtje, want ik ben toch wel goed moe.

Ik laat mijn rugzak achter in het hostel en neem alleen een klein tasje mee. Ik stap uit in de hoofdstraat en snuffel daar in alle winkeltjes en shop wat. Ook ga ik langs ‘pepperkake byen’ oftwel peperkoek-stad! Lachen! Ze hebben uit peperkoek een hele stad gebouwd, met kastelen, huizen, kerken, boten, etc.. Ik voel me enigszins belachelijk als één van de weinige volwassenen die tussen de kinderen door lopen, maar het is wel erg grappig.

Daarna loop ik naar het pension waar Liz verblijft en we maken er samen nog een gezellig avondje van. Een wandelingetje door de stad, samen koffie met wafels drinken en uiteindelijk moet ze om 11 uur de trein naar huis hebben. Ik ga dan terug naar de bushalte en stap in de eerste bus die langs komt. Pas als de bus een eind buiten de stad stopt merk ik dat het de verkeerde bus is!! Iedereen, inclusief bus chauffeur, stapt uit. Oeps, niet zo handig. Ik ga de bus chauffeur achter na en vraag hem hoe ik het snelst bij het hostel kan komen. Hij legt uit dat het lopend nog een heel eind is. Ik kan beter een kwartiertje wachten, dan gaat hij richting het centrum terug en dan kan ik daar de juiste bus oppikken. Dat doe ik dan maar en uiteindelijk is het half 1 als ik terug ben bij het hostel en stilletjes mn bed in ga zonder de anderen wakker te maken.

Zaterdag ben ik niet zo vroeg als ik bedoeld had. Om kwart over 9 ontbijt ik samen met de Noorse meiden en pas om half 11 nemen we de bus naar het centrum. Daar gaan we onze eigen weg. Ik loop richting de haven en vind onderweg één van de winkeltjes die ik graag wilde opzoeken; Husfliden. De vertaling heb ik niet opgezocht, maar het zal geheid ‘huisvlijt’ zijn. J Dat klopt binnen ook helemaal. Ze verkopen allerlei wol en stoffen, klederdracht-kleding, gebreide truien, maar ook mooie keuken-spullen en wat souvenirs. Ik snuffel door de winkel en ga door naar de tweede verdieping. Daar tref ik een stuk of 8 vrouwen rond een tafel, al kletsend en thee drinkend, maar vooral breiend!! Zij breien de truien die beneden te koop zijn!

Daarna loop ik naar het tourist informatiecentrum wat in de schitterende Fresco Hall zit. Vanaf daar loop ik over de vismarkt waar ik nu iets meer tijd spendeer. De verkopers zijn erg vriendelijk en kunnen een flink aantal talen, wat ze leuk vinden om te oefenen.

Dan loop ik over ‘Bryggen’ naar de St Mariakirken. Het oudste nog bestaande gebouw in Bergen. Het is helaas gesloten, dus ik loop er alleen even omheen.

Daar vlakbij zit het Bryggen’s museum. De beneden verdieping vertelt alles over de historie van Bergen en voornamelijk de haven-wijk. Op de verdiepingen daarboven zijn exposities over mythische wezens en hekserij.

Van daaruit is het maar een klein stukje lopen naar de Rosenkrantz toren en Håkonshallen. Håkonshallen is open, dus ga ik naar binnen. Dit is een indrukwekkend fort en de zalen binnen zijn nog in goede staat. Ook de omgeving is schitterend en ik maak een wandeling om de forten heen.

Als ik terug loop over de Bryggen neem ik echt de tijd om die wijk te verkennen. Het is geweldig! De houten huisjes, zelfs de vloer in de steegjes is van hout, de nauwe gangetjes tussen de huizen waar je kan zien dat er lukraak hier en daar dingen zijn aangebouwd als er meer ruimte nodig was, de binnenplaatjes met waterputten, etc.. Het is alsof je terug bent in de Middeleeuwen. Maar dit is niet nagemaakt zoals in open lucht musea e.d., dit is echt! Dit is zoals het vroeger was en is nog steeds zo in gebruikt. Dat maakt het toch wel speciaal. Het is natuurlijk ook niet voor niets een Unesco World Heritage Site.

Daar vind ik ook verschillende oude winkeltjes die er al generaties lang zitten. Oude ambachten, beeldhouwers, pottenbakkers, steen en kristal bewerkers, leer-bewerkers, hoe langer ik er rond loop hoe meer ik vind. Met moeite hou ik me in om niet overal wat te kopen, maar ook het rondkijken is al geweldig!

Ik haal een broodje met garnalen op de vismarkt en loop naar de hoofdstraat. Daar hoor ik muziek en er zijn veel mensen. Als ik dichterbij kom, blijkt het een dweilorkest uit Heerenveen te zijn!! Hahaha, je vindt ook overal Nederlanders! Ze spelen erg goed en ik blijf een tijdje luisteren, totdat ik het te koud vind worden.

Dan shop ik nog even en vind een internet café waar ik even mijn mail check.Het is alweer donker.

Ik loop naar een ander deel van de stad en na een half uur vind ik het Science Centre van Bergen. Het is nu al 5 uur en ze sluiten om 6 uur, maar dat betekent dat ik toch mooi nog een uurtje daar door kan brengen. Het is erg leuk gemaakt en het uur is zo om. Dan ga ik terug naar het hostel. Er zijn veel Noren en het is er gezellig.

Ik ga op tijd naar bed en sta zondag vroeg op. Snel ontbijten en dan de bus van 8 uur naar het centrum. Aitzpea gaat met me mee. Ze is de avond ervoor naar het concert van DJ Tiesto geweest en was pas om 4 uur terug in het hostel, dus ze is nog hartstikke moe, maar we willen graag de ‘norway in a nutshell’ tour doen. Ondanks dat we te laat uit de bus stappen doordat we niet goed opletten tijdens het kletsen, zijn we ruim op tijd voor de trein. Aitzpea moet nog kaartjes kopen, dus we gaan in de rij staan. Voor ons staat een groep Spanjaarden. Hun Engels is ver beneden peil en de communucatie met de balie medewerkster gaat op zijn zachtst gezegd moeizaam. Aitzpea en ik schieten te hulp. Ik spreek met de balie medewerkster, vat het samen voor Aitzpea en die vertaalt het in het Spaans. De spanjaarden blijken ook dezelfde tour te willen doen, dus we regelen kaartjes voor ze. Nu vertrekt de trein al bijna, dus gauw springen we erin en zoeken onze plaatsen.Daar blijkt dat de mensen voor ons Nederlands zijn, dus al snel is er niets anders te horen dan Nederlands en Spaans.

We gaan eerst met de trein naar Voss en onderweg wordt het langzaam licht en krijgen we wat mooie blikken over de meren en bergen.

In Voss stappen we over op een bus die ons naar Gudvangen brengt. Het is een schitterende route en we genieten volop. Er ligt overal sneeuw en de besneeuwde boomtoppen en bevroren riviertjes zijn schitterend. Ook komen we langs de waterval Tvindefossen.

Het laatste deel van de reis durft de bus chauffeur niet aan, want er ligt teveel sneeuw en ijs. We nemen dus de nieuwe route en zijn een half uur eerder in Gudvangen dan gepland.Dat geeft ons wel de kans om even rond te lopen, te genieten van de schoonheid van het landschap hier en even koffie te halen.

Vanuit Gudvangen nemen we de boot over deNærøyfjord. Dit is echt het toppunt van de trip! Geweldig!! De fjorden zijn echt iets speciaals en het is erg indrukwekkend. De spanjaarden houden het niet lang uit in de kou en ijzige wind bovendeks, maar een Canadese en ik blijven stug boven staan, want we willen niets missen. De steile wanden, de besneeuwde bergtoppen, de kleine nederzettinkjes, de talloze watervallen, het water wat hier en daar groenblauw van kleur is.... het is allemaal geweldig!

Als we in Flåm aankomen, zijn we koud en hongerig, maar vooral heel enthousiast over wat we hebben gezien. De Canadese en ik gaan samen naar een restaurantje voor een warme chocolademelk en lunch. Daarna gaan we langs het Flåms bana museum en praten met de mensen die hier wonen en werken.
Officieel zouden we om 17.00 de trein naar Myrdal nemen, maar dan is het al donker, dus dat wil ik niet. Ik ga naar het kantoortje van de maatschappij toe en onderhandel over het veranderen van de tickets naar een vroegere trein. Als de Canadese en de Spanjaarden zien wat ik doe, sluiten ze zich gauw aan. Uiteindelijk weet ik voor zowel mezelf als de anderen plaatsen te regelen op de eerdere trein.
Dat blijkt een hele goede zet, want de Flåmsbana is geweldig nu we nog wat kunnen zien. Deze trein stijgt 865 meters, gaat door talloze tunnels, maar zelfs een haarspelbocht in één van de tunnels en geeft geweldige uitzichten over de vallei. Het is schitterend!

Als we in Myrdal aankomen schemert het en na een klein rondje door Myrdal gaan we het warme treinstation in en nemen vanaf daar de trein naar Oslo. Het is een flinke rit en er is weinig te zien nu het donker is. Eenmaal in Oslo gaat de Canadese haar eigen weg en blijven Aitzpea en ik samen. We eten wat en checken waar onze treinen vertrekken. Aitzpea gaat vanaf hier naar het vliegveld en dan morgenochtend naar Spanje terug. Ik pak de trein naar Bø, waar ik om kwart over 1 aankom. Ik graag mijn auto onder de sneeuw en ijs vandaan en ga naar huis. Doodmoe, maar oh zo voldaan en tevreden!!

PS. interesse in meer foto's van mijn tour door west Noorwegen; klik hier.